Eserlere Göre Listeleme

Ofli Hoca prostat hastasıdır, polikiliniğe tedavi için gider. Doktorlar indirir muayene ederler. Ve eline bir kağıt verip yandaki odaya gönderirler. Ofli Hoca giyinir ve yandaki kapıya geçer.. Kapıdaki görevli Ofli Hoca'ya niçin geldiğini sorar. Ofli Hoca, yan tarafta muayene olduğunu, doktorların buraya gönderdiğini söyler.. Kapıdaki görevli, peki sevk aldın mı? Ofli Hoca, ee biraz...

Arkadaşa ihtiyacı olmayan Oflu Hayriye’ye köpeği yetiyordu. İri hayvan sokaktan geçenlere havladığında Hayriye’nin hayata, insanlara olan öfkesine tercüman oluyordu. Acımıyordu bu insanlara. Gereksiz bir tebessümle kendi kendine konuşanlar, hâlinden memnun boş boş bakınanlar, yanındakiyle laflayarak yürüyenler, keskin havlamalarla irkiliyor, dünyanın o kadar da güvenli bir yer olmadığını, hep tetikte yaşamak gerektiğini hatırlıyorlardı. Yoldan geçenlerin ürkmüş suratlarını görünce Hayriye kocasının karşısında yamulan kendi suratını hatırlıyor, onları korkutan köpeği kontrolü altına alınca teselli buluyordu. Şu ürkmüş yüzlerle kendi yüzü arasında bir benzerliğin olmadığına o anlarda kanaat getiriyordu. Oflu Hayriye’nin Köpeği, hayatın içinde saklanmış olan mizah kırıntılarını incelikli bir dille ortaya çıkarıyor. Saliha Şahin sadece mizahı bulmakla kalmıyor, onunla birlikte çıkagelen hüznü yakalayıp neşenin yanına yerleştiriveriyor. Gülmekle ağlamak ayrılmaz iki parça hâline geliyor o zaman. Sahici oluyor hayat.

İlaç prospektüsü

Arkadaşlığın gerçek anlamını kavrayabilmek için insanın arkadaşlarından kopması gereken zamanlar vardır. Bunu söylemek biraz tuhaf kaçacak ama bu kitabın keşfi etrafımda bulunan ve benim için artık bir şey ifade etmeyen arkadaşlarımı yaralayabileceğim bir silah, bir aygıt keşfetmekten farksızdı. Bu kitap dostum oldu çünkü bana arkadaşa ihtiyacım olmadığını öğretti. Bana tek başıma durma cesareti verdi ve yalnızlığın kıymetini bilmemi sağladı. Sözünü sakınmayan dev bir yazardan, isyanla haykıran bir klasik: Oğlak Dönencesi. Dünyaya biçili koordinatlara, medeniyet adı altında savaş, silah ve beton üreten düzene, insanı yok etmek pahasına köleleştiren sisteme karşı bir çığlık, gemlenemeyen bir ezgi ya da çağdaş yaşamın çarklarına atılan sert bir tekme... Henry Miller, Oğlak Dönencesi'nde rahimden mezara, kasıklardan zihne uzanıyor, benzersiz bir atlasın sayfalarını kendi renklerine boyayarak bambaşka bir dünya resmi ortaya koyuyor. Burada savaş saçma, yaşam beyhude; burada aşk siyah bir yıldızın gölgesinde ve ekmek aslanın ağzında... Burada kölelik özgürlüğü, yalanlar gerçekleri ve sürü bireyleri ezip geçiyor; burası Amerika, ama başka bir yer de olabilir; kitlelerin günbegün topluca cephelere veya işe yürüdüğü herhangi bir yer... Ve Henry Miller, akıntının tersine doğru gitmekte, kendi şarkısını haykırmakta kararlı. Yayımlandığı günden bu yana yasaklarla boğuşan Oğlak Dönencesi, bir açıdan Henry Miller'ın yaşam öyküsü... Rahme düşmesinden aşka yuvarlanmasına, sürüye katılmasından kendi yazgısını ele geçirmesine ve dünyanın başlangıcından geleceğin müziğine varan bir öykü. Yaşam adı verilen sonsuz döngünün her zerresine uzanan bir varoluş çığlığı bu ve şiddeti dünyayı yerinden sarsmaya yetiyor. Tek başına duracak, kendi doğrularınca yaşayacak cesareti olanlar için.