Eserlere Göre Listeleme

Hem evrim kuramını benimseyip hem de Tanrı'ya inanabilir misiniz? İnsanlar diğer hayvanlardan üstün mü, yoksa bu düşünce sadece bir insan önyargısı mı? Evrim bize yaşamın amacının ne olduğunu söylüyor mu, yoksa yaşamın nihai bir amacı olmadığını mı ima ediyor? Evrim, ahlaki bakımdan neyin doğru, neyin yanlış olduğunu gösteriyor mu, yoksa son tahlilde yanlış ya da doğru diye bir şey olmadığını mı ima ediyor? Bu etkileyici ve ilgi uyandırıcı kitabında Steve Stewart-Williams evrim kuramı ve evrimci psikoloji tarafından ortaya atılan böylesi temel felsefi sorulara yanıtlar bulmaya çalışıyor. Yazar biyoloji, psikoloji ve felsefeden faydalanarak Darwinci bilimin nihai amaç ya da ahlaki yapıdan yoksun bir tanrısız evren görüşünü desteklediğini öne sürüyor. Fakat insanın hem böyle bir görüşe sahip olması hem de iyi ve mutlu bir yaşam sürmesi mümkün. "Stewart-Williams dünyanın Darwin'den sonra da anlamlı, harika ve ahlaklı bir yer olarak kalacağını itinalı ve eğlenceli bir dille anlatıyor." Stephen Hill, Massey Üniversitesi "Evrim kuramının insan doğası, ahlak ve din ile ilgili standart görüşleri ne yönde etkilediğini anlamak isteyen herkesin okuyabileceği, önemli, anlaşılması kolay ve tam vaktinde yazılmış bir kitap." Stephen Boulter, Oxford Üniversitesi

Kazandığı ödüller arasında John W. Campbell Anma Ödülü, Philip K. Dick Ödülü, Theodore Sturgeon Anma Ödülü bulunan ve yaşayan en iyi bilimkurgu yazarlarından biri olan Robert Charles Wilson'dan, mucize kıta Darwinya'nın gizemli öyküsünün anlatıldığı nefes kesici bir roman.1912'de insanlık tarihi bir mucizeyle altüst olur. Avrupa topraklarında artık Darwinya adlı yeni bir kıta ortaya çıkmıştır. Amerika'dan Darwinya'ya keşfe giden Guilford Law, hayal edebileceğinin çok ötesinde bir kaderle yüz yüze gelir. Usta yazar Robert C. Wilson, çok farklı bir yirminci yüzyılı anlattığı bu bilimkurgu romanında, sadece tarihe ve evrime bir alternatif getirmiyor, aynı zamanda modern insanın ve yaşadığımız dünyanın "öteki"sine yönelik tekinsiz bir yorum sunuyor.

Dünyaya geldiğinde, bir tüy yumağından başka bir şey değildi. Avuç içini ancak dolduruyordu. Onun bir yavru köpek olduğunu, bir çift kara kulağından ve minicik kuyruğundan anlamıştık. Dişi bir köpek istediğimiz için de ona Minik-Daşa ya da Daşenkacık adını vermiştik. Henüz küçücük beyaz bir şeyken gözleri kapalıydı, göremiyordu. Bacaklarının yerinde ise, iyice yakından bakıldığında bir çift çöp bacak görebilirdiniz. Bacakları var mı vardı. Ancak öylesine zayıf ve güçsüzlerdi ki, yürümek şöyle dursun, bunların üzerinde durulabileceğine inanmak çok güçtü. Daşenka yürümeye çabaladığında, aslında yürümeye çabaladı da denemez, daha çok kollarını sıvadığında denebilir, doğrusunu isterseniz kollarını sıvadığını da söyleyemeyiz.