Eserlere Göre Listeleme

Dr. Robyn genç ve güzel bir kadındı. Yıllar önce Afrika'da kaybolan babasını bulmak için, bu vahşi, insan ayağı basmamış topraklara gelmişti. Babası neden geri dönmemişti? Bu alev saçan topraklarda hangi güç alıkoymuştu onu? Hangi beklendik olaylarla karşılaşmıştı?

Yeni bir insan ve yeni bir topluma geçişin tek yolu, herşeyi elde etmek, onlara egemen olmak biçiminde beliren ve kar tutkusu, açgözlülük, bir de ihtiras demek olan "sahip olmak" karakterini inkar etmekten geçer. İnsanlar onları huzura, mutluluğa ve diğer insan kardeşlerini sevmeye yöneltecek olan "olmak" biçimli bir dünya görüşüne geçemedikleri sürece, kurtulmaları mümkün değildir.

Sahipsiz Saltanat romanı, Yıldırım Bayezid sonrası yaşanan şehzadeler savaşını dramatize eder. Yıldırım Bayezid ile Timur'un Ankara savaşı ve sonrasında yaşanan kargaşalar, Şehzade Mustafa'nın başından geçen olaylar şeklinde hikâye edilerek, o dönemin bütün özellikleri detaylı bir şekilde anlatılır. Şehzade Mehmed'in şehzadeler savaşından galip gelmesi ve Osmanlı sultanı olmasıyla roman sona erer. Sahipsiz Saltanat, konusuyla ve üslubuyla Yavuz Bahadıroğlu'nun en önemli eserlerinden biridir.

Suçluluk hissinin aşktan daha güçlü bağlar yarattığı ilişkiler, bugüne geleceğin gözünden bakarak hayatları üzerinde oynarken kurgunun ağlarına takılan, ancak bir maskenin ardında konuştuğunda kendi gerçeklerini ifade edebilen, ileriye bir adım atan insanlar ve geriye kalan sahipsiz yüzler… “Sahipsiz Yüzler” insanın kendini gerçekleştirme çabasına, özgünlük sorununa, hakikat arayışına, yanılsamalara, arzularla yanlış eşleşen düşünce ve duygulara, gençliğe özgü romantizme, aşka, yasak aşka, köle-efendi ilişkisine, sapkın eğilimlere, kötülüğe, dostluğa, aldatmaya ve bağışlamaya dair bir roman. Anlatıcının yorumları ve olayların rengi karakterlerin bakış açısına göre değişiyor, bir karakterin hayatındaki düğüm diğerinde çözülüyor ama varoluşa dair muamma adım adım zorlaşıyor. Mehmet Erte neredeyse tüm karakterlerin başrolde olduğu bu çok hikâyeli romanında önceki kitaplarındaki temel meseleleri en uç noktaya taşıyor; karanlığı aydınlatmaya çalışmıyor, mizahi üslubuyla bize nasıl bir karanlık içinde bulunduğumuzu gösteriyor. “Onu sürekli aldatan bir kadından hayalleri için vazgeçmek yerine, onu sürekli aldatan bir kadın için hayallerinden vazgeçtiğinde manevi varlığını son zerresine kadar kaybetmiş, tamamen adanmış ve dolayısıyla adeta kutsanarak yeniden doğmuş oluyordu.”