Eserlere Göre Listeleme

İlyada, (M.Ö 700-800) şair Homeros'un yazdığı varsayılan büyük bir destan. Sana İlyada'yı bir maymunun yazdığını söylesem bana inanacak mısın? Hayır. Ama bilmelisin ki bu olasılıksız değil. Birçoğumuzun başına imkânsız denebilecek olaylar gelmiştir. Bazılarına göre şans, kader, kısmet, tesadüf ama bana göre "Maymunun İlyada'yı yazdığı anlardır." bunlar. • 11 Eylül'de New York'un ikiz kuleleri yıkılırken New York'a giden uçakta oluşum, • Mühendislik kariyerimi çöpe atıp Hollywood filmlerinde figüranlık rollerine soyunuşum, • Kovulduğum şirketteki ofisime yönetici olarak geri dönüşüm, • Beni kovan CEO'nun bana ücretsiz liderlik eğitimi vermesi, • Sil baştan, yurt dışında dünyanın sayılı Unicorn şirketlerinden birinde global direktörlüğe kadar yükselişim, • Babamın bir hayat kurtarırken can vermesi, aynı anda dünyanın öbür ucunda uyanıp yarı uykuyla yazdığım dizeler, • O dizelerde hayatımın sürekli gerçekleşen parçalarının oluşu, • Bu kitabı yazarken bütün evrenin benimle işbirliği yapması ve • Senin şu an bu satırları okuyor olman da... Tesadüf… Öyle mi? İstatistikçiler olasılık hesabı yapadursun, Sen; birbiriyle alakasız gibi görünen olayların aslında bir bütünün parçaları olarak meydana geldiğini, kendi gerçeğini yaratırken de sonsuz parametrelerden oluşan bir birlikte yaratım sürecinde olduğunu düşün... İşte o zaman; görülebilir dünyayı anlamaya çalışmak yerine, onun içine sızıp en beklemediği yerinden zırhını delip geçer, güzel bir hileyle onun en kıymetli sırlarını öğrenebilirsin. Ve Maymun "senin için de" İlyada'yı yazar, benim için defalarca yazdığı gibi... Bu kitabı okumalı mısın? Sen bunun cevabını zaten biliyorsun.

Bu roman, savaş sonu Almanya'sının Rhein Bölgesinde, yazarın vatanı Köln'de, yıkıntıların ortasında yaşamak zorunda kalan üç çocuklu bir ailenin küçük dünyasını tasvir ediyor. Roman 13 bölüm halinde, sırayla bir bölümü kadının sonraki erkeğin ağzından, aynı yöne çevrilmiş yaşamlarını anlatıyor, çifte bakış açısıyla aynı büyük sorunu belirtiyor: Savaşın yıkıntılarının onarıldığı yoksulluk yıllarında, gerçek yıkıntı yüzeyde değildi.Köprüler yeniden yapılır, evler eski temelleri üzerinde daha rahat, daha konforlu ve güzel yapılar halinde yükseltilebilirdi. Ama asıl yıkıntı, ta içimizde, kalbimiz ve ruhumuzun kötürümleşmesindeydi.. Fred ile Kaete'nin bütün çaresizliği ve ezilmişliği ile perişan yaşadıkları şehirde desteksiz kalışlarındaki asıl acılık, kilise tarafından da terkedilmişliğinden, daha doğrusu artık kiliseye bile sığınamayacak duruma gelmiş olmalarındadır. Savaşla, dikta rejimi ile, insanoğluna yönelmiş organize barbarlık ile uzlaşmış, şatafatlı törenleri ile kilise, artık bu dünyadaki yerini yitirmiş, sığınacak bir sıcak kucak arayan insanları ortada bırakmıştır. Roman, Fred ve Kaete'nin susuzlukla, çaresiz bir istekle yönelmesine karşın, kilise ve dinin kendilerine sağır olduğunu, bütün o şekilci katılığı ve şatafatı ile zengin çevrelere uyumunu gördüklerini çok sade ve çarpıcı anlatıyor; buna karşı ta aşağılardan yükselip gelen nefretin köklerine kadar iniyor...

Konusu bulunamamıştır.

Maceralarla dolu bir yaşamın yansımasıdır.