Eserlere Göre Listeleme

Kitap, tiyatro oyuncu adaylarının sahne çalışmalarına yardımcı olmak amacıyla hazırlanmış; eser, 33 yerli yazarımızın oyunları arasından seçilen 64 oyundan 100 tirad içermekte. İçinden tirad seçilmiş her oyunun yeterli bir özeti yer alıyor. Böylece parçalar arasında seçim yapacakların, oyunun türü, konusu üzerinde kolayca bilgi sahibi olmaları sağlanmış. Oyun hakkında edinilecek bu bilgi, seçilen monolog ile oyun içeriği arasında bağlantı kurmaya ve seçilen monolog kahramanının tipini, kişiliğini sağlıklı olarak kavramaya yardımcı olabilmeyi hedeflemekte. Kitaptaki monologlar, ülkemizdeki Cumhuriyet sonrası tiyatro edebiyatına kalıcı katkıları olmuş çokça bilinen oyunlarından seçilmiş. Ayrıca kitap sonunda, kitapta oyunları bulunan yazarların kısa özgeçmişleri ve yazdıkları oyunların adları yer alıyor. Yazarlar: Nazım Hikmet, A. Nesin, H. Taner, G. Dilmen, V. Öngören, O. Arayıcı, O. Asena, M.C. Anday, O. Rifat, N. Cumalı, C. Kudret, T. Özakman, Ü. Köksal, M. Baydur, B. Erenus, G. Sümer, İ. Küntay, E. Canatan, S. Çağan, T. Cücenoğlu, E. Yağmurdereli, M. Mungan, N. Meriç, T. Oflazoğlu, Y. Onay, Erhan Gökgücü, Behiç Ak, Metin Balay.

Sahnelenen İktidar Ünlü sosyolog Georges Balandier Sahnelenen İktidar’da tarih boyunca her devirde ve her coğrafyada rastlanabilecek tüm iktidar ve muhalefet biçimlerinin bir tür teatrallik barındırdığını, sahneleme sanatına has tekniklere başvurarak rıza ve dayanışma ürettiğini savunuyor. Her toplumsal düzenin altında düzensizlik, her kurumun altında şiddet; her birliğin altında indirgenemez bir çokluk ve kaos yatar. Balandier Amerika yerlilerindeki tören şaklabanı karakteri, Benin’in koyu dindar düzeninde yer bulan Legba figürü; Zunilerdeki kutsal palyaçolar; Avrupa’daki saray soytarıları ve meczuplar gibi pek çok geleneksel “sıra dışı” kişiliği bu düzen-düzensizlik diyalektiği bağlamında ele alıyor. Yazara göre bu kişilerin; “toplumların yüzeyde gizlediğini ifşa etme, düzenin sakladığı kargaşayı gösterme, yapıların; kurumların ve törelerin evcilleştirme süreçlerinden kaçan hareketi drama yoluyla ortaya çıkarma işlevi” vardır. Modern toplumlarda ise “kolektif yaşamın temel sahnelerinin kendine yer bulduğu büyük sahne” medyadır. Siyasal temsil biçimleri değişmiş; laikleşmenin etkileri görülmekte olsa da iktidarın icra ve işleyişinin modern toplumlarda geleneksel toplumlardan farklı olmadığına dikkat çeken yazar; kitabının sonunda oldukça güncel bir medya analizine de yer veriyor.

Sahnenin Dışındakiler'de kalabalık bir şahıs kadrosu vardır. Bunlar içinde gözden düşmüş fakat kendilerinin her an hatırlanacağını uman devlet adamları, harp vurguncuları, idealistler, hainler, fedakar kadınlar, düşmüş kadınlar, değişen hayat şartları içinde yerlerini arayanlar, ızdırabın hayatlarını kararttığı insanlar yer alır.

Umutsuz ve başkalarına çözülmez bağlarla bağlı bir aşk onlarınki… Mirza ve Sahra, imkânsız ve çok büyük bir aşkın birbirini inkâr eden iki fatihi. Sevgi yok, aşk yok Sahra'nın dünyasında… Yanılsamalar dünyasındaki, aptalca hayaller onlar sadece. Umutsa… şekil değiştiriyor kalbinde. Beğenilmek yeter ona. Mirza, onun büyüdüğünü görsün, yeter. Onunla birkaç saat… sadece birkaç saat. Başka dileği yok. Beni sevdiğini düşündüğüm herkesin beni terk ettiği dünyamda, sevilmek istemiyorum ben artık… Hoyrat ellerime her alışımda kırılan, camdan narin bir oyuncak sevgi. Sevgi, hayatımdan koparılarak çıkarılan insanlar demek benim için, sevgi terk edilişin ilk işareti. "Seni seviyorum…" söyleyenin vedası bana. "Başlangıcı, sonu sadece ben olayım. Sadece benim tenime karışsın teni… Sadece benim olsun Sahra'm. Tüm gizemlerini bana açsın, ruhunda girmediğim tek kapalı oda kalmasın istiyorum." "Artık ilk adımları atıldı geceyi teslim alan dansın… Çalılıkların arasından çıktım çoktan. Özenli bir çabayla kurulmuş kapanımın tam ortasında Sahra... Kozasından sıyrıldığında kelebeğin güzelliğinin de ötesi olduğunu kefşediyor gözlerim. Bana açılan sayfanın okunmuş olduğu gerçeği ilk defa canımı yakıyor hayatımda." (Tanıtım Bülteninden)