Eserlere Göre Listeleme

4 Temmuz 2010: MEB Engelli Personel Sınavı 18 Nisan 2010: Meb Görevde Yükseltme Sınavı (Memur) 22 Kasım 2009: Meb özürlü sınav soruları Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Meb Memur Sınavına Hazırlık MEB Öz. Per. Sınv. Öğretmenlik Bölümü Matematik Sorularının Çözümü 13Kasim2010: SaglikBakOzurluPersonel Türkiye İstatistik Kurumu Özürlü Memur Sınavı

Geçmiş Zaman Köşkleri, Boğaziçi Yalıları'yla birlikte okunduğunda, içine doğduğu dünyayı bir peri masalı, bir cennet köşesi gibi anlatan altın bir kalemin gücü görülüyor. Hisar, çocukluk zamanlarında yaşadığı hayret ve hayranlığı, Boğaziçi hayatını ve renkli insanlar barındıran o büyülü rüyayı büyük bir maharetle bugüne taşıyor.

Köklerim anımsayamadığım bir toprağın çok derinlerine gömülü. Nerede sahi o toprak, Türkiye'nin ucunda, akrabalarımın toza dönüşüp Asya rüzgarına karıştığı kurak arazilerde mi? Babamın ailesinin memleketi Gürcistan'da mı? Çıktığımız yer olan Ermenistan'da mı? Ben bir göçebeyim, bir göçmenim, bir vatansızın oğluyum; gerçek bir geçmiş bulamadan, sonunda bir başka ülkeyi, bir başka kültürü, bir başka dili benimsemiş biriyim. Ne yapalım, herkesin adı Dupont, Martin ya da Durand olamaz. Benim adım da Aznavour ve şimdiye kadar bundan şikâyet etmedim. Ama yine de isterdim ki... Olayların zorlamasıyla, akışıyla, sonunda dört meslek yapar oldum: oyunculuk, şarkıcılık, yazarlık, bestecilik. Biri öbürüne kapı açtı, beriki ötekini itti, bazen de iç içe geçti bunlar, ve dört ayrı alan olsa da sonuçta birbirlerini tamamladılar. Biraz karman çorman, biraz serserice yaptım bu işleri, ama tam profesyonel olmasam da asla amatörce değil. Önemli olan işin iyi yapıldığı duygusuydu, bir zamanlar dendiği gibi "iyi iş" çıkarmaktı. Bugün, sahne üzerinde geçen altmış dokuz yıldan sonra, samimiyetle söyleyebiliyorum ki, bahsettiğim mesleklerden birinde, yani şarkıcılıkta, beni işverenime yani halka bağlayan sözleşmenin hükümlerini hep yerine getirdim.

Bazı yanışlar yok olmak için değil, yeniden doğmak içindir… Tıpkı Anka kuşu gibi… Hayatın içinde biriktirdiğimiz kırgınlıkları, yorgunlukları, sustuklarımızı bir yuvaya dönüştürüp, sonra o yuvayı yakarak yeniden doğan bir ruhun hikâyesi bu. Cesaretin, affetmenin, umutların ve ayağa kalkmanın hikâyesi… Acılarını dönüştürenlerin; Kırıldığı yerden güçlenenlerin; “Bittim,” dese de yeniden ayağa kalkmayı başaranların hikâyesi… Bazen gerçekten kim olduğumuzu ancak karanlığın en yoğun olduğu anda hatırlarız. İşte o an bir kıvılcım belirir içimizde. Bir umut, bir nefes, bir “yeniden”… Tıpkı Anka kuşu gibi… * Geçmişe Bay Bay, Geleceğe Hay Hay, Yorgun kalbine dokunuyor, içini ısıtıyor ve sönmüş umutlarını canlandırıyor. Dilek Cesur’un sıcacık anlatımıyla yazılmış bu sayfalarda, kendini yeniden sevmeyi, geçmişin yükünü bırakmayı ve, “Ben de yeniden başlayabilirim,” demeyi öğreneceksin. Haydi, daha güçlü, daha bilge, daha cesur ve daha mutlu olmak için, kendin için bir adım at!