Konusu:
Elif Şafak her zaman olduğu gibi yaralarımıza sevginin ve edebiyatın merhemini sürerken, bu kez de Kıbrıs’ın kederli tarihi, eşsiz doğası ve enfes mutfağını, neşesini asla kaybetmeyen Akdeniz insanının şefkatiyle buluşturuyor.
Günümüz Londra’sında yaşayan on altı yaşındaki Ada Kazancakis’in ailesine ve geçmişine dair cevapsız kalmış pek çok sorusu vardır, bir gün verilen tarih ödevi onu hiç bilmediği bir dünyaya sürükler; 1970’lere… dünyanın tel örgülerle bölünmüş tek başkenti Lefkoşa’ya.
Adada Defne ve Kostas’ın gizlice buluştukları bir taverna vardır: Mutlu İncir. Adadaki en iyi yemeğin, en iyi müziğin bulunduğu büyülü bir yerdir burası; tüm misafirlerine birkaç saatliğine de olsa dışarıdaki üzüntülerini unutturur. Ve tavernanın tam ortasında, burasını daha da büyülü kılan, bilge bir incir ağacı vardır. Savaş başlayıp güzelim başkent enkaza dönüştüğünde ve âşıklar bir bir ortadan kaybolduğunda, her daim orada olan bir incir ağacı…
Tüm dünyada bir milyonun üzerinde okura ulaşan Kayıp Ağaçlar Adası umudu, yası, savaşı ve aşkı anlatan şifalı bir göç ağıtı.
Yorumlar
kaan meriç
fanatic
Pa, 19/11/2023 - 12:55
Kalıcı bağlantı
okuma ile ilgili
öncelikle okuma için teşekkürler. yalnız. bir cümlede geçen yabancı kelimelerin yazılışlarının hemen o cümleden sonra harf harf okunması, kitabın akıcılığını tamamen ortadan kaldırmış burada amaç, kelime çalışması değil. bununlaberaber karakterlerin konuşmalarından önce tırnak işaretinin devamlı olarak seslendirilmesi de, yine akıcılığı önemli derecede bozmuş. yabancı kelimelerin yazılışları, kitabın en sonunda ayrı bir ayrımda okunması kanımca çok daha doğru olurdu.zira isteyen, bu kelimelerin yazılışlarını oradan takip ederdi. saygılar.
Ece Günal
Ecegunal
Pa, 19/11/2023 - 13:32
Kalıcı bağlantı
Teşekkür
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim dikkate alacağım. Saygılar.